Nu we al geruime tijd in lockdown zitten, kan ik inmiddels langzaamaan conclusies gaan trekken over studiekeuzebegeleiding tijdens de Corona-crisis.

Creatieve oplossingen

Voor de studiekiezer vielen er een heleboel opties weg om zich te oriënteren. Niet kunnen voelen en ervaren tijdens open dagen of meeloopdagen. Niet ontdekken hoe groot die campus is en hoeveel studenten er eigenlijk in zo’n collegezaal passen. Maar nood maakt creatief en scholen sprongen er goed op in door diverse online opties in te zetten. Filmpjes kijken, chatten met docenten en studenten, een proefles online. Dat werden opeens mogelijkheden die de live-beleving enigszins konden vervangen.

Studiekeuzebegeleiding om je deadline studiekeuze te halenDaarnaast kwam er vanuit de overheid de versoepeling van de deadline: niet op 1 april (mbo) of 1 mei (hbo en wo) inschrijven, maar een maand later. En studenten zullen geen studenten zijn als ze daar niet dankbaar gebruik van maken. Die schuiven net zo hard hun eigen deadline op en zorgen ervoor dat ze nog steeds last-minute een keuze maken. Dus die studiekeuze maken: dat blijft hoe dan ook een dingetje, ook al mag dat een maand later.

Grotere twijfel bij studiekeuze

Voor mij als studiekeuzebegeleider betekent dit dat ik merk dat de jongeren die moeten kiezen nu ook best twijfelen of ze überhaupt wel iets gaan kiezen. Want hoe zit dat met het begin van het studiejaar? Gaat het allemaal nog wel door? Vragen die niet bijdragen als je toch al met dat lastige vraagstuk van je studiekeuze zit. Studenten stellen de keuze mogelijk nog langer uit dan nodig of wenselijk.

In mijn studiekeuzebegeleiding tijdens de Corona-crisis moest ik ook rekening houden met allerlei maatregelen. In een klein, knus kantoortje als de mijne is het toch wel lastig afstand houden. Waar ik sessies aan tafel kon houden deed ik dat zoveel mogelijk, maar dat lukte niet altijd. Dus ik deed veel door middel van videobellen, digitale opdrachten en dat soort activiteiten. Maar leuk vind ik dit niet. Je mist de sociale interactie. Of een gezichtsuitdrukking, omdat je ondertussen naar je computerscherm staart om samen iets door te nemen, etc. Geef mij maar gezellige sessies met jongeren aan tafel. Het videobellen geeft iemand een gezicht, maar creëert ook afstand.

Persoonlijke studiekeuzebegeleiding ook in Corona tijd

Hoewel er in de media veel gezegd wordt over dat online werken nu een plek heeft veroverd in ons werk, blijf ik toch in de toekomst gewoon aan tafel werken.

studiekeuzebegeleiding aan tafel

Studiekeuzebegeleiding bestaat vooral uit persoonlijke gesprekken voeren.Neemt niet weg dat er wel eens een online sessie ingelast kan worden, maar mijn kracht en kwaliteit liggen in het live contact met de studiekiezer. Inclusief samen een kopje thee drinken en even de week doornemen. Aandacht geven.

Zoals 1 van mijn klanten het onlangs verwoordde: “Je bent sociaal, je richt je op mij en wat er in mij omgaat. Ik voel verbinding en je snapt wat ik wil. Dat moet je niet online willen doen.” Gevolgd door een buiging van zijn vader, omdat een hand schudden er ook even niet inzat.