Een tijdje geleden ervaarde ik dat een studiekeuzebegeleider in de praktijk eigenlijk best belangrijk is. Ik moest bij de garage wachten, omdat mijn auto APK-gekeurd moest worden. De krant had ik al doorgespit en de Donald Duck zag ik niet liggen. (Corona-tijd, dus geen beduimelde tijdschriften meer in wachtruimtes.) Ik keek dus maar eens wat om mijn heen en bedacht dat ik werkelijk geen idee had wat zich ondertussen afspeelde in de garage. Hoe de monteur mijn auto checkte en registreerde voor de keuring? Geen flauw benul.
Wat dit verhaal met studiekeuze te maken heeft?
Ik realiseerde me dat veel jongeren vermoedelijk met eenzelfde blanco gedachte rondlopen op bv een studiebeurs, of bij het lezen van een website van een onderwijsinstelling. “Leuk, zo’n opleiding, maar ik heb werkelijk geen idee waar men het over heeft. Ik heb er geen enkel beeld bij.” Studiebegeleiding bieden zou dus eigenlijk zoveel mogelijk concreet en op de werkvloer moeten gebeuren. Helaas is een studiekeuzebegeleider in de praktijk behoorlijk lastig te organiseren. Maar niet geheel onmogelijk.
De fases van studiekeuze
Om even bij het begin te beginnen moet bij studiekeuze een aantal fases doorlopen worden. Zo moet de aanstaand student zich alleen al bewust worden van het feit dat hij een keuze moet maken en dat er een heleboel te kiezen valt. Dan moet hij vervolgens in actie komen om uit die brei aan mogelijkheden daadwerkelijk een keuze maken. In een 10-delige serie op dit blog staan die stappen op een rij.
Studiekeuzebegeleider in de praktijk
Als je dan een groot deel van die stappen hebt gezet, is er uiteindelijk een kleine selectie van 2 of 3 studies overgebleven. Je gaat dus eerst vooraf het denk- en uitzoekwerk doen, zodat je gericht bezig kunt. Een mooie vervolgstap is dan om dan te kijken of je in de praktijk kunt rondkijken. Dat doe je door bijvoorbeeld met je ouders mee te gaan naar hun werk, of met de buurman, een familielid of een vriend. Bij wijze van spreken daadwerkelijk onder de motorkap van een auto gaan hangen om te kijken wat daar nou precies gebeurt.
En ja, daar moet je wat moeite voor doen, netwerken en rondvragen wie je daarbij kan helpen. Ook dat is onderdeel van het studiekeuzeproces. Over het algemeen zul je merken dat mensen best bereid zijn om je te helpen. Ze vinden het vaak leuk om over hun werk te vertellen.
Toen ik klaar was bij de garage, was ik blij dat de monteur ooit zijn studiekeuze goed heeft weten te maken. Ten eerste natuurlijk omdat ik weer okay de weg op kon. Maar ook omdat hij zonder dat hij het wist toch inspiratie had geleverd voor mijn blog. En zo kun jij ook jouw plekje op de arbeidsmarkt vinden. Je moet er alleen wat moeite voor doen. Begeleider nodig bij het maken van je studiekeuze?